کد مطلب:51718 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

گنجینه پرسمان » متفرقه

حكايتي دربارة تأثير قرآن بر وليد بن مغيره

گروهي از قريش براي حل مشكل نفوذ روز افزون اسلام در ميان جوانان و افراد آزادمنش به «وليد بن مغيره مخزومي مراجعه كردند و از او خواستند كه نظر خود را درباره قرآن بيان كند! داناي عرب از آنان مهلت خواست تا پس از استماع آيات قرآن نظر خود را اظهار نمايد از اين جهت او از جاي خود برخاست و در حجر اسماعيل كنار پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم نشست و به او گفت: پارهاي از اشعارت را بخوان! پيامبر فرمود: آنچه من ميخوانم شعر نيست بلكه سخن خدا است كه براي هدايت شما فرستاده شده است سپس پيامبر سيزده آيه از آيات سوره «فصلت» را تلاوت نمود هنگامي كه به اين آيه رسيد:
«فَإن أعرَضُوا فَقُل أنذَرتُكُم صاعِقَةً مِثلَ صاعِقَةِ عادٍ وَ ثَمُودَ». فصلت/
[هر گاه از دعوت من روي برگردانيدند بگو من شما را از صاعقهاي بسان صاعقه قوم عاد و ثمود برحذر ميدارم].
وليد سخت به خود لرزيد و موهاي او بر بدن وي راست شد و در حالي كه سراپا وجود او را بهت و تحير فرا گرفته بود راه خانه را پيش گرفت و چند روزي ازخانه بيرون نيامد. تا آنجا كه برخي ازقريش به او بدبين شده و گفتند وليد راه نياكان خود را ترك گفته و راه محمد را پيش گرفته است. (اعلام الوري/-)
او با شنيدن اين سيزده آيه فقط به يك جنبه از جهات اعجاز قرآن توجه پيدا كرد و آن همان جذبه و كشش اسلوب قرآن و آسماني بودن معاني آن است و شنيدن اين آيات آنچنان او را تحت تأثير قرار داد كه لرزه بر اندامش افتاد و مو بر بدن او راست گرديد.
مفسران ميگويند روزي كه سوره «غافر» بر پيامبر نازل گرديده بود پيامبر با صداي دلنشيني آن را تلاوت مينمود و «وليد بن مغيره» نزديك پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم نشسته بود و بياختيار آيات زير توجه او را جلب نمود اينك آياتي از آغاز سوره غافر:
«حم تَنزيلُ الكِتابِ مِنَ اللهِ العَزيزِ العَليمِ*غافِرِ الذَنبِ وَ قابِلِ التَوبِ شَديدِ العِقابِ ذي الطولِ لا إلهَ هُوَ إليهِ المَصيرُ*ما يُجادِلُ فِي آياتِ اللهِ إلا الذِينَ كَفَروا فَلا يَغرُرك تَقَلُبُهُم فِي البِلادِ»
[اين كتاب از جانب خداي قادر و دانا فرو فرستاده شده است. خدايي كه بخشنده گناه و پذيرنده توبه است، خدايي كه مجازات او سنگين و نعمتهاي او فراوان است جز او خدايي نيست، سرانجام هر چيزي به سوي اوست. درباره آيات الهي جز كساني كه كفر ورزند، كسي مجادله نميكند فعاليت و زندگاني آنان در شهرها تو را نفريبد].
اين آيات و آيات بعدي حكيم عرب را سخت تحت تأثير قرار داد كه وقتي «بني مخزوم» دور او را گرفتند و از وي درباره قرآن داوري خواستند وي گفت:
«والله لقد سمعت من محمد آنفاً كلاماً ما هو من كلام الإنس ولا من كلام الجن والله إن له لحلاوة وان عليه لطلاوة وان أعلاه لمثمر و ان أسفله لمغدق و انه يعلو و لا يعلي عليه». (مجمع البيان، ، /)
«من از محمد سخني شنيدم كه هرگز شبيه كلام انس و جن نيست، او شيريني خاص و زيبايي مخصوصي دارد، شاخسار آن پر ميوه و ريشههاي آن پر بركت است، سخني است برجسته و هيچ سخني از آن برجستهتر نيست و هرگز قابل معارضه و مبارزه نميباشد».
او اين جملهها را گفت و راه خود را پيش گرفت و قريش تصور كردند كه وي به آيين محمد گرويده است.

---

: آية الله جعفر سبحاني
رسالت جهاني پيامبران و برهان رسالت